Zakończenie roku szkolnego

Oświęcim i Pszczyna 2014

2014-10-20

W środę w ub tygodniu wszystlkie klasy trzecie uczestniczyły w wycieczce do Pszczyny i oraz Państwowego Muzeum Aschwitz - Birkenau 

Fotorelacja w Galerii zdjęć 2014/2015   TUTAJ 

Sprawozdanie z wycieczki autorstwa Pauliny Zębali - uczennicy klasy 3a


Dnia 15 października o  godz. 6:20 pod budynkiem naszej szkoły spotkały się wszystkie trzecie klasy, by wyruszyć na wycieczkę do Pszczyny i Oświęcimia.

     Najpierw pojechaliśmy do Pszczyny, gdzie zwiedzaliśmy przepiękny renesansowy zamek. Dowiedzieliśmy się, że kiedyś mieszkali tam cesarz i cesarzowa, oraz książę, który bardzo lubił polować. Cesarzowa miała kilka pokoi oraz własną sypialnię, której nie dzieliła z mężem. Było tam mnóstwo sal  gościnnych, korytarze natomiast przepełnione były lustrami. Była tam też wielka jadalnia, obecnie będąca  salą koncertową. Całość zdobiły piękne żyrandole.

    Następnie udaliśmy się do Oświęcimia, gdzie zwiedzaliśmy obóz koncentracyjny. Nad bramą wejściową obozu widniał napis" Arbeit macht frei", co w tłumaczeniu na język polski znaczy " Praca czyni wolnym". Po wejściu przywitał nas przewodnik i opowiadał o tym , co się działo z tymi, którzy tam trafili. Dowiedziałam się , że tuż po przybyciu do obozu zagłady w Oświęcimiu odbierano przybyłym wszystko, co posiadali np: buty, okulary, walizki, odzież, szczotki. Potem ścinano im włosy i przyodziewano w tzw. pasiaki, czyli skromne ubrania w pasy. Średnia życia w obozie wynosiła 2 miesiące w przypadku Żydów. Pozostali mogli żyć do miesiąca dłużej. Przyczyną tak krótkiego życia były okropne warunki: duszne i przepełnione baraki, w których z braku powietrza umierali ludzie. Więźniowie spali na drewnianych pryczach w nieogrzewanych pomieszczeniach. Główną przyczyną umieralności były nieludzkie tortury: głód i komory gazowe. Ponadto desperatów próbujących ucieczki wieszano, lub rozstrzeliwano. Chodziliśmy po ścieżkach, na których tak masowo kiedyś ginęli ludzie, to było wzruszające i mocne przeżycie, którego na pewno nie zapomnimy.

Paulina Zębala kl. III a